Zülfü Livaneli, Nyofu Tyson ve Ahmet Tekbilek’in bir televizyon programında çocuklarla seslendirdiği türküler. 1977 yılında çekilmiş görüntüleri ilk defa izliyorum ve dikkatimi çekti. Günümüzde televizyon programlarının tamamen izlenme oranlarına ve toplumun dikkatini çekmek için şiddet ve entrikaya döndüğünü görünce, geçmişte bu tür programların yapıldığını ve izlendiği bilmek kafamızda soru işaretleri oluşmasına sebep olmuyor mu?
Çocukların mutlulukları yüzlerinden nasılda belli.Şimdi ise sadece yüzlerinde kaygı ifadesi var.İlk aklıma gelen soru şu. Çocuklar bugünde mutlu mu?Neden bu programlar bugün de yapılmıyor? 1977 de yapılabilen böyle bir programın bugünlerde yapılamamasının sebebi ne? Ömer hocam çoooook sorular oluşuyor kafamızda.Bizlere o günlerdeki güzellikleri , mutlulukları ve özgürlüğü anımsattığınız için teşekkürler.
Kesinlikle katılıyorum hocam. Kız çocuğunun söylediği “Zeynep” türküsüne dikkat edin. Karmaşık ve otantik bir ezgi..
Elimizden geleni yapacağız.. Yaşamak direnmektir..